معبود من ، مهربانا
پای سجاده نیازم یک مشت التماس پاشیدم، ستاره های تسبیح ، بغض سینه و آه گلویم را به هم گره زد، پیاله پیاله التماس نثارت کردم، دریا دریا نیاز به بیکرانه ات فرستادم، قطره قطره "العفو" به سجاده ات آویختم ..... که با من باشی، "معبودم" باشی و بنده تو باشم و آسوده ام کنی از رنجی که با این خاکیان می برم و نجاتم دهی از دوزخ گناه و غم، امشب، تشنه "الرحمن الرحیم" وجودت گشتم و در عظمت "سبحان الله" غرق شدم.
